Can't go back (กลับไม่ได้ไปไม่ถึง) - วงสามัญชน

Can't go back (กลับไม่ได้ไปไม่ถึง) LRC歌词

作词 : ณัฐพงษ์ ภูแก้ว 作曲 : ณัฐพงษ์ ภูแก้ว จากบ้านมาแสนไกลแต่ว่าหัวใจฉันยังคิดถึงเธอ อยู่ในห้วงคำนึงหวังว่าวันหนึ่งเราคงได้เจอกัน อีกกี่คนที่หายกับไฟสงครามที่เผาทำร้ายเธอ ไม่เคยมีหัวใจโกรธกันเรื่องใดบอกฉันได้ไหมหนอ บนทางเดินยังดูเลือนลาง แผ่นดินรกร้างในคืนที่ผู้คนต่างหลับใหล บนรอยเท้าที่เราย่ำ ไป จะมีที่ใดให้เรานั้นยังมีหวังว่าสักวัน ยามเมื่อฝนโปรยน้ำตาให้ใจได้คิดถึงบ้าน ที่ฝันฉันยังอยู่ สายลมกับพัดพาฉันไกลออกไปสุดที่ใจของคนจะค้นเจอ เม็ดฝนเปลี่ยนเป็นสายน้ำนำแผ่นดิน ไหลให้ไปจากแผ่นดินเกิด เมื่อไฟสงครามไม่เคยดับลมไม่เคยหยุด พัดน้ำตายังคงปลิวปลาย หยุดก่อนเปิดตาดูเสียใหม่ ว่าโลกใบนี้ในความเป็นจริงมันเป็นยังไง ทุกศาสนาพร่ำสอนให้คนนั้นรักกัน แต่ถ้าใครไม่เชื่อและตั้งคำถาม จะถูกประณามไล่ล่าฆ่าฟัน ประวัติศาสตร์ของใครส่วนตัวฉะนั้นคงเกิดไม่ทัน เป็นมรดกตกทอดมาถึงรุ่นฉันถูกลงทัณฑ์ มันไม่สนในความเป็นคน มีเลือดมีเนื้ออยู่เหมือนกัน ไม่ว่าจะเด็กหรือว่าผู้หญิงกูรู้อย่างเดียวว่าจะต้องฆ่ามัน ในความเป็นจริงคุณรู้ว่าโลกใบนี้แม่งโหดร้าย ในขณะเดียวกันยังมีบางคนแม่งอยู่สบาย ในค่ำคืนที่คุณและเขาชนแก้วจิบไวน์นั่งดูความตาย และนั่นคือความเป็นจริงเราคือส่วนหนึ่งของการทำลาย ในความเป็นจริงโลกสันติภาพคือความฝัน ความรักความโลภโกรธหลงพวกมึงแย่งชิงกันอยู่ทุกวัน โอ้สันติภาพยังต้องฝ่าฟันให้ผู้คนเท่ากัน แต่ถ้ามึงยังมองเห็นผู้คนเป็นอื่นก็เพราะในความเป็นจริง มึงไม่อยากตื่นจากความฝัน มึงไม่อยากตื่นจากความฝัน มึงแค่อยากอยู่ในความฝัน บนทางเดินยังดูเลือนลาง แผ่นดินรกร้างในคืนที่ผู้คนต่างหลับใหล บนรอยเท้าที่เราย่ำ ไปจะมีที่ใดให้เรานั้นยังมีหวังว่าสักวัน ยามเมื่อฝนโปรยน้ำตาให้ใจได้คิดถึงบ้าน ที่ฉันบ้านที่ฝันฉันยังอยู่ สายลมกับพัดพาฉันไกลออกไปสุดที่ใจของคนจะค้นเจอ เม็ดฝนเปลี่ยนเป็นสายน้ำนำแผ่นดิน ไหลให้ไปจากแผ่นดินเกิด เมื่อไฟสงครามไม่เคยดับลมไม่เคยหยุด พัดน้ำตายังคงปลิวปลาย แต่กลับไปไม่ได้ เดินต่อไปก็ไม่ถึง